همیشه یکنفر میان ماست
میان من وآنکسیکه
چون خدای خویش میپرستمش
همیشه یکنفر
چشمه زلال سجده مرا
سراب میکند
همیشه یکنفر
قبله مرا خراب میکند
لباس دوخته
به قامت او قلب عاشق مرا
پاره میکند
و در برابر سکوت و بهت دیدگان من
به او اشاره میکند
.
.
.
همیشه یک نفر
کبوتر مرا ز لانه میبرد
و پر زنان کنار او
به سوی لانه ای غریبه میپرد
کبوترم به دور دست میرود
و در برابرسکوت و بهت دیدگان من
چو نقطه میشود
.
.
.
همیشه یکنفر
ربوده
مقصد تمام شعرهای عاشقانه مرا
به یک بهانه
یا که قصه ای دروغ
و من پناه برده ام فقط
به شعرهای عاشقانه فروغ
.
.
.
همیشه یکنفر
ربوده
نیت همیشگی فال حافظ مرا
و در برابر سکوت و بهت دیدگان من
ربوده از غزل
غزال حافظ مرا
.
.
.
ازین به بعد
کبوترم , امیر قلب خویش را
طلسم خویش میکنم
نیت همیشگی فال حافظم
مقصد تمام شعرهای عاشقانه را
به اسم خویش میکنم
.
.
.
ازین به بعد
سکوت و بهت دیدگان من , صداست
چرا که
یکنفر همیشه بین ماست
.
.
.